Mahachulalongkornrajavidyalaya University

รายงานการวิจัย : การพัฒนาจริยธรรมเชิงพุทธของหมู่บ้านจักสาน : กรณีศึกษากลุ่มจักสาน อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี

การวิจัยเป็นแบบกึ่งทดลอง(Quasi-Experimental Research) เพื่อศึกษาการพัฒนาจริยธรรมเชิงพุทธของหมู่บ้านจักสาน และเปรียบเทียบผลการทดลองการเข้าร่วมกิจกรรมโปรแกรมการกระทำสาเหตุระหว่างก่อนและหลังการอบรมตามหลักพัฒนาจริยธรรมเชิงพุทธและปัจจัยจิตลักษณะเดิม กรณีศึกษา กลุ่มจักสาน อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี ในการวิจัยครั้งนี้ ผู้วิจัยได้ศึกษาประชากร กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 40 คน จากการสุ่มแบบ(Cluster Random Sampling) โดยใช้กลุ่มเป็นหน่วยสุ่ม ด้วยการจับสลากมาจำนวน 1 กลุ่ม ในจำนวนทั้งหมด 6 กลุ่ม ได้จำนวนสมาชิกกลุ่มจักสานที่กำลังทำงานอยู่ จำนวน 40 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามจำนวน 11 ฉบับ สถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมติฐาน ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย (x) ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.)และt-test.

ผลการศึกษาการพัฒนาจริยธรรมเชิงพุทธของหมู่บ้านจักสาน กรณีศึกษา กลุ่มจักสาน อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี พบว่า ภาพรวมค่าเฉลี่ยของคะแนนรวมของกลุ่มตัวอย่างจากแบบสอบถามด้านความเชื่อตามหลักธรรมอิทธิบาท 4 ความเชื่อตามหลักธรรมพละ 5 ความเชื่อตามหลักธรรมทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ 4 ความเชื่อตามหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 ความเชื่อตามหลักธรรมหิริโอตัปปะ และความเชื่อตามหลักธรรมพรหมวิหาร 4 ผู้เข้าร่วมกิจกรรมมีค่าเฉลี่ยระดับคะแนนเพิ่มขึ้น มากขึ้นกว่าก่อนการเข้าร่วมกิจกรรมการพัฒนาจริยธรรมเชิงพุทธ

จากผลการวิจัยครั้งนี้ ผู้วิจัยพบว่าความสำคัญในการนำหลักธรรมคำสอนทางพระพุทธศาสนามาบูรณาการเพื่อให้เกิดผลต่อกลุ่มอาชีพจักรสานและพุทธศาสนิกชนทั่วไป ซึ่งทำให้เกิดมิติของการเผยแผ่หลักคำสอนต่อบุคคลในสังคมและชุมชน ที่ช่วยส่งเสริมให้เข้าถึงหลักธรรมได้โดยง่าย โดยเฉพาะการสอนเรื่องหลักธรรมทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ 4 และ/หรือหลักของความพอเพียงเป็นเรื่องที่คนทั่วไปมักตกอยู่ในความประมาทในการดำเนินชีวิต แต่ในโปรแกรมการกระทำสาเหตุ ได้จัดชุดกิจกรรมที่นำมาประยุกต์ใช้ได้ผลเชิงประจักษ์และมีความสมบูรณ์ในกิจกรรมทุกชุด ค่าเฉลี่ยระดับคะแนนเพิ่มขึ้น หลังเข้าร่วมกิจกรรมในระดับมาก